Hoeveel beproevingen kan een mens ondergaan? De Syrische Amal verloor haar man en ouders. Samen met haar zoontje vluchtte ze naar Turkije. Daar werd ze het slachtoffer van de verwoestende aardbeving op 6 februari 2023: ‘Ik had een punt bereikt waarop het denken aan onze basisbehoeften, zoals voedsel en kleding, mij overweldigde. Ik kon niet eens een stuk zeep kopen. Dat was nog vóór de aardbeving. Na de aardbeving vermenigvuldigden onze problemen zich. Ik voelde me volkomen alleen op de wereld.’
Amal* vertelt over de verschrikkingen waarmee ze te maken kreeg tijdens de Syrische crisis: ‘De straten waar ik speelde, lachte en opgroeide, waren veranderd in een woestenij van puin en wanhoop. De stad die ik me had voorgesteld als de perfecte plek om mijn ongeboren kind groot te brengen, was genadeloos verscheurd, waardoor al mijn dromen uiteenvielen.’
Honger
In 2018 werd de man van Amal ziek, waarna hij overleed. Op zoek naar troost en veiligheid zocht de weduwe Amal samen met haar ouders toevlucht in een school. Daar sloeg het noodlot opnieuw toe: haar ouders kwamen om bij een aanval. “Vanaf dat moment werd mijn leven een ondraaglijke beproeving. Er waren voortdurend aanvallen, we hadden honger en vaak geen onderdak.’
Echt kind zijn
In 2020 besloot Amal met haar zoon naar Turkije te vluchten: ‘Ik wilde Karam een leven in vrijheid bieden: dat hij echt een kind kon zijn. Karam ging nooit naar school en had nooit speelgoed. In plaats daarvan was hij blootgesteld aan geweren en bommen.’
Project voor kwetsbare mensen
Het huis waarin Amal en haar zoon woonden, was een van de 230.000 gebouwen in Turkije die door de aardbeving werd verwoest. Tijdens het uitdelen van noodhulp vertelde Amal haar verhaal aan een van onze hulpverleners. Amal werd opgenomen in een project van World Vison voor kwetsbare mensen. Ze kreeg steunpakketten, geld om eten te kopen en geestelijke gezondheidszorg. ‘Een klop op onze deur, een zorgzame vraag naar onze behoeften, of een simpele glimlach deed me zo ontzettend goed. Elke keer dat de hulpverlener langskwam en een steunpakket achterliet, kon ik weer rustig slapen.’
Een sprankje hoop
De psychosociale ondersteuning gaven Amal verbondenheid met andere vrouwen die haar pijn en worstelingen begrepen. ‘Ik besefte dat ik niet alleen was in mijn strijd. Er werd naar me geluisterd. Langzaam kwam er weer hoop in mij. De steun en het medeleven hebben ons leven echt veranderd.’
Help je mee?
Slachtoffers als Amal hebben nog steeds onze steun nodig. Help je mee?
De hulpverlening aan Amal wordt gefinancierd met geld van Giro555. In Turkije werken we nauw samen met de hulpverleningsorganisatie International Blue Crescent.
* Vanwege de privacy zijn de namen in dit artikel gefingeerd.