Vice Versa en collega’s van verschillende NGO’s nemen u graag mee in wat hen opvalt tijdens deze periode van campagne, debatten en verkiezingen. Wie zegt wat over Ontwikkelingssamenwerking, of waarom is het opvallend dat sommigen het onderwerp doodzwijgen en wat zegt dat? Krijgt u graag voor de verkiezingen een beeld van welke partij verstandige dingen voorstelt om onze medemens ver weg recht te doen vanuit ons land? Lees dan mee! Ongeveer één aflevering per twee weken. World Vision’s eigen Marjella Bronkhorst trapt de serie af.
7 juli 2023, één voor één verschenen ze voor de microfoons en de camera’s. Het kabinet Rutte-IV had het niet tot het eind van de termijn gered. De campagne begon.
Ook de Algemene Politieke Beschouwingen van 20 en 21 september jongstleden kunnen we gerust campagne noemen. Partij voor partij werd in hoofdlijnen het verkiezingsprogramma uit de doeken gedaan.
Verkiezingsprogramma’s waar soms hele slimme dingen in stonden over ontwikkelingssamenwerking, soms wat minder, en soms was het hét grote afwezige onderwerp of stond het slechts in dienst van migratie.
Bestaanszekerheid
Bestaanszekerheid: hét thema van deze verkiezingen. Relevant ook, want zoals we allemaal weten uit de piramide van Maslow is er geld nodig voor de basis van de piramide: eten, drinken, onderdak, kleding. Basisbehoeften voor elk mens, waar ook ter wereld.
Het lijkt ook zo vanzelfsprekend: dagelijks eten en drinken en een dak boven ons hoofd. De realiteit is dat voor 860 miljoen mensen deze werkelijkheid compleet anders is. Zij moeten rondkomen van minder dan €2,15 per dag. Bijna de helft is kind. Daardoor lijdt 1 op de 10 mensen wereldwijd honger. De gebieden waar deze extreem armen wonen, krijgen ook nog eens de hardste klappen als het gaat om klimaatverandering.[1]
SDG’s worden niet behaald
Maar gelukkig hebben we om de grote problemen van onze tijd aan te pakken een set met doelen: de Sustainable Development Goals[2]. Hiermee willen we de aarde leefbaar houden, én zorgen voor een goed leven voor alle mensen daarop. Recent bleek alleen tijdens de algemene vergadering van de Verenigde Naties dat een stevigere inzet op de duurzame doelen nodig is als we nog een kans willen maken om deze in 2030 te behalen.
We zien de laatste jaren dat de nood – aangejaagd door COVID, klimaatverandering en conflicten – wereldwijd toeneemt. Het aantal kinderen met honger is weer bijna op het niveau van tijdens de beruchte concerten van LiveAid in 1985. Ondanks de stijgende noden blijven financiële middelen achter. Vanaf 2016 werd nooit meer dan 64 procent van de door de VN benodigde financiële middelen opgehaald. Dit jaar staat de teller in september op slechts 29 procent.[3]
Dit betekent concreet dat er kinderen sterven terwijl we dat kunnen voorkomen.[4]
Bezuinigingen op Ontwikkelingssamenwerking
Dat is het wereldtoneel waarop wij de huidige verkiezingscampagne mogen beschouwen. Het is daarom cynisch te beseffen dat de Nederlandse overheid moties aanneemt om mensen in Nederland niet de echte prijs voor benzine en treinverkeer te laten betalen. Goed nieuws voor mensen met een krappe beurs! Maar laten we zorgen dat we mensen ver weg hiervan niet de prijs laten betalen – door komende jaren ruim 3,5 miljard te bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking, zoals nu wel het plan van Nederland is.[5][6]
Bestaanszekerheid dus. Een goed thema in deze tijd.
Nu nagenoeg elke partij hier iets over zegt, blijkt het moeilijk onderscheiden wie het beste voor heeft met bestaanszekerheid in Nederland! Mag ik u daarom een suggestie doen? Sla het verkiezingsprogramma er op na of luister in de campagne goed om te beoordelen of en partij zich ook inzet voor bestaanszekerheid voor mensen ver weg, dat zou wel eens het meest over hen kunnen zeggen.[7]
Dit is een herplaatsing, de originele blog lees je hier.