Door Ambassadeur Rob Favier
Doe je genoeg?
De decembermaand is weer begonnen. Het ligt voor de hand om maar weer eens te gaan mopperen op alle overdadige diners die voor de deur staan en op de overdreven cadeau’s die sommige kinderen krijgen van de Sint of de Kerstman, maar dat wil ik deze keer eens anders doen. We hebben deze maand een aantal overdenkingen over het thema “Genoeg”. Dat thema heb ik geleend van World Vision en ik vroeg me af: wanneer doe je nu genoeg?
Ik ken mensen die voortdurend met een schuldgevoel rondlopen omdat ze niet genoeg doen om aan het Koninkrijk van God te bouwen. Ik ken zelfs iemand die daar een burn-out van heeft gekregen. Die persoon had het verhaal van de barmhartige Samaritaan gelezen en kwam tot de conclusie dat ze faalde. Ik denk niet dat dat de goede insteek is.
Je kent het verhaal van de Samaritaan vast wel. Die deed wat de kerkelijke leiders lieten liggen. Hij ging de gewonde man verzorgen en bracht hem zelfs naar een logement. Daar gaf hij de eigenaar de opdracht om verder voor die man te zorgen. Hij ging dus weer door en delegeerde zijn hulpwerk. Hij kon namelijk ook niet alles. Dus de vraag “doe jij genoeg?” is niet bedoeld om je je schuldig te laten voelen.
Er staat een hele mooie tekst in 2 Korintiërs 9:7-8 waarin Paulus schrijft dat het erom gaat dat je geeft zonder tegenzin of dwang, omdat God de blijmoedige gever liefheeft. Dat betekent dus dat je je niet in moet zetten uit schuldgevoel, maar uit blijmoedigheid. Wat betekent dat dan? Nou, eigenlijk dat alles wat je gekregen hebt, een verantwoordelijkheidsvraag heeft. De vraag of je bereid bent te delen, zeker als je teveel hebt. En hoe je dat dan gaat doen? Misschien moet je dat doen via de liefde van God.
Laat ieder zo veel geven als hij zelf besloten heeft, zonder tegenzin of dwang, want God heeft lief wie blijmoedig geeft. God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk.
2 Korintiërs 9:7-8
Daar bedoel ik het volgende mee: als je via de liefde van God naar je medemensen kijkt, zie je iets anders dan een bodemloze put van ellende, oorlog en honger. Dan zie je kansen. Mogelijkheden om iets van jou te delen met iemand die wat minder geboft heeft. En het gaat deze keer niet eens om de centjes. Maar bijvoorbeeld of je iemand ziet staan. Of je iemand de waarde geeft die hem of haar toe komt. En dat kan op allerlei manieren. Door heel concreet iets voor die ander te doen. Het is lang niet voor iedereen mogelijk om even naar Afrika te gaan en daar hulp te brengen, maar je kunt wel anderen steunen die dat namens jou doen. Zoals die Samaritaan die de herbergier aan het werk zette. Het mooie van deze gelijkenis is natuurlijk vooral dat Jezus de vraag van de wetgeleerde omdraait. Die vraagt: “Wie is mijn naaste? “ En Jezus vertelt hem dat het gaat om de vraag: “Voor wie bén je een naaste?” De eerste vraag kun je bespreken tijdens de bbq. De tweede vraag laat je opstaan uit je stoel en je mouwen opstropen. En of je dan genoeg doet? Dat is iets tussen jou en God.
Deze column is onderdeel van een serie overdenkingen van Rob Favier over het thema ‘GENOEG’. De overdenkingen zijn op vrijdagochtend om 7:45 uur en 8:45 uur te beluisteren op Groot Nieuws Radio (in de periode van 24 november tot en met 15 december 2023).