strijd tegen ondervoeding

Wij geloven dat er een allesomvattende aanpak nodig is om een einde te maken aan honger en ondervoeding in de wereld. We hebben interventies nodig die zowel de directe als de indirecte gevolgen aanpakken, naast de onderliggende oorzaken van de problemen. Er is meer bewustzijn nodig om het publieke debat en gesprekken op hoog niveau over dit onderwerp te beïnvloeden.

Om honger te voorkomen, moeten we genderongelijkheid aanpakken en investeren in het oplossen van genderproblemen die van invloed zijn op ondervoeding. Meisjes die hongerlijden, lopen meer kans om hun kindertijd vroegtijdig te zien eindigen in een kind huwelijk. Daarnaast lijden twee op de drie meisjes en vrouwen aan een tekort aan micronutriënten, wat vaak ernstige en langdurige gevolgen heeft voor hun gezondheid.

Naast het aanpakken van onrechtvaardige en onrechtvaardige voedselsystemen, moeten we ook gezondheidssystemen versterken, de gezondheidsinfrastructuur van gemeenschappen verbeteren, veerkracht van gemeenschappen en duurzame middelen van bestaan opbouwen, klimaatvriendelijke landbouwpraktijken bevorderen en ervoor zorgen dat kinderen toegang hebben tot onderwijs en beschermd worden tegen geweld.

Als we allemaal samenkomen en nu handelen, kunnen we honger, hongersnood en hongersnood een halt toeroepen.

Geld alleen is niet genoeg om de honger in de wereld op te lossen. Wij vinden dat kinderen centraal moeten staan bij elke oplossing. Het wereldwijde hongerbeleid moet hen een stem geven.

We moeten kinderen opnemen in honger- en voedingsstatistieken wereldwijd en in elk land. Dit zal helpen om de voedselhulp die ze ontvangen te verbeteren, zoals noodvoedselhulp, schoolmaaltijden en gezondheidsdiensten in de gemeenschap. Het zal ook aanmoedigen tot meer investeringen in het beëindigen van honger en ondervoeding onder kinderen wereldwijd.

We willen ook dat meer kinderen kunnen genieten van een betere voedselzekerheid en voeding. Fase I van onze Global Hunger Response heeft als doel US$ 2 miljard in te zamelen om gemeenschappen te helpen die te maken hebben met acute honger en dreigende hongersnood. We hebben al tientallen miljoenen mensen bereikt met levensreddende hulp, toegang tot voedsel, schoon water, nooddiensten op het gebied van gezondheid en voeding, en activiteiten om bescherming en veerkracht op te bouwen.

Gulle donoren hebben ons gesteund om mensen in nood toegang te geven tot voedsel en levensreddende diensten. Toch zijn we ervan overtuigd dat geld alleen de honger in de wereld niet kan uitroeien, dus we pleiten voor elk van deze acties:

• Concrete stappen ondernemen om de middelen en inspanningen te verbeteren en op te voeren om de toenemende dreiging van hongersnood in de landen met het grootste risico te bestrijden;
• Toezeggingen doen en nakomen om de vroegtijdige preventie, opsporing en behandeling van kindersterfte in landen met een hoge ziektelast te versterken;
• Inspanningen te financieren om de cyclus van cyclische voedselcrises te doorbreken en de veerkracht te versterken van gemeenschappen die het grootste risico lopen.

Wij hebben er genoeg van. Hebben jullie dat ook?

Ja, volledig herstel is mogelijk. Sinds 2010 hebben de CMAM-programma’s (Community-based Management of Acute Malnutrition) van World Vision meer dan 1,8 miljoen kinderen jonger dan 5 jaar behandeld in 31 landen.

We schatten dat de CMAM-programma’s van World Vision tussen 2010 en 2021 meer dan 91.000 levens hebben gered van kinderen jonger dan 5 jaar. Tussen 2010 en 2022 hebben de voedingsprogramma’s van World Vision meer dan 700.000 kinderen met ernstige vermagering opgenomen in therapeutische programma’s of in de klinische zorg. Meer dan 88% herstelde volledig.

Kinderen worden overal ter wereld geconfronteerd met voedselonzekerheid. Ouders staan in de rij voor voedsel, van het platteland van Ethiopië tot in de stad Sydney. Er is sprake van voedselonzekerheid als mensen geen fysieke, sociale en economische toegang hebben tot voldoende, veilig en voedzaam voedsel dat voldoet aan hun voedingsbehoeften en voedingsvoorkeuren voor een actief en gezond leven.

Ondervoeding treft kinderen op verschillende manieren en in verschillende mate in verschillende landen. Over de hele wereld, van Bangladesh tot de Verenigde Staten, hebben sommige kinderen een overschot aan voedsel terwijl andere kinderen veel te weinig hebben. Sommige kinderen krijgen elke dag een schoolmaaltijd, terwijl anderen helemaal geen ontbijt of lunch krijgen. Voedsel wordt verspild, terwijl sommige gezinnen hun dochters moeten verkopen om de volgende maaltijd te kunnen betalen. In alle samenlevingen, rijk en arm, eten kinderen meer ongezond voedsel, waardoor ze een groeiende obesitasepidemie voeden naast leeftijdsgenoten die moeite hebben om genoeg binnen te krijgen.

We kunnen kinderen die hongerlijden herleiden naar gebieden met armoede, voedselonzekerheid en onrechtvaardige voedseldistributie en -toegang. Landen met een hongercrisis zijn bijzonder kwetsbaar voor de gevolgen van conflicten, klimaatverandering, stijgende kosten en de (ongelijke) gevolgen van de COVID-19 pandemie. In bepaalde conflictgebieden wordt honger zelfs als wapen gebruikt.

Elke crisis is een hongercrisis. Ongunstige gevolgen van de klimaatverandering, zoals droogte, overstromingen, extreme stormen en onvoorspelbaar weer, hebben oogsten en inkomens vernietigd. COVID-19 veroorzaakte lockdowns en verstoringen, die leidden tot hogere prijzen voor voedsel en andere eerste levensbehoeften, wat het gezinsinkomen wereldwijd heeft aangetast. Bovendien heeft de oorlog in Oekraïne – de graanmand van de wereld – wereldwijde gevolgen. De verstikking van de Oekraïense graanexport heeft de noodvoedselhulp aan vluchtelingen verminderd, de beschikbaarheid van voedsel voor landen die afhankelijk zijn van graanimporten beperkt en de voedselprijzen overal opgedreven.

De impact van meerdere crises creëert een storm voor de meest kwetsbare meisjes en jongens ter wereld. Gezinnen staan vaak voor de moeilijke keuze om voedsel te kopen óf te voorzien in andere essentiële behoeften voor hun kinderen. Deze behoeften kunnen bestaan uit medicijnen, schoolbenodigdheden of zelfs een plek om te wonen.

Verder:

• Voeding is van oudsher onder gefinancierd en geen prioriteit van de overheid. Als er een crisis uitbreekt, lopen ondervoede kinderen een grotere kans om honger te lijden omdat ze geen reserves hebben om uit te putten.
• Bij het ontwerpen van voedselsystemen wordt geen rekening gehouden met bestaande middelen en een eerlijke en gelijke verdeling. Sommigen krijgen te veel en verspillen, terwijl anderen te weinig krijgen. De systemen zijn ook niet veerkrachtig, duurzaam of mensgericht, laat staan kindgericht.
• De wereldwijde voedingsmiddelen- en drankenindustrie blijft ongezond voedsel promoten in plaats van voedzame keuzes en dit draagt aanzienlijk bij aan de ondervoeding van kinderen.

Toeleveringsketens voor de voedingsmiddelen- en drankenindustrie, met name in de landbouwsector, vergroten de honger onder kinderen nog verder. Producenten van voedingsmiddelen en dranken blijven samenwerken met leveranciers die kinderen uitbuiten door middel van kinderarbeid en die kleine boeren en hun gezinnen in armoede houden door oneerlijke marktprijzen, waardoor gezinnen gedwongen worden om negatieve strategieën te hanteren die hun kinderen treffen, zoals kinderhuwelijken.

Er is sprake van honger wanneer kinderen voortdurend zonder voedsel zitten en ondervoed of uitgeput raken.

Kinderen over de hele wereld hebben dringend behoefte aan voldoende calorieën om te overleven in rampzalige hongersituaties, extreme armoede en kwetsbaarheid. In andere omstandigheden consumeren kinderen juist te veel calorieën uit voedsel van lage kwaliteit. Deze voedingsmiddelen leveren niet de benodigde voedingsstoffen voor hun lichaam en hersenen.

Niet alle kinderen maken deze extreme situaties mee, maar onvoldoende en ongezond voedsel of een gebrek aan essentiële voedingsstoffen kan een negatieve invloed hebben op de toekomstige ontwikkeling van een kind.

Ondervoeding treedt op wanneer kinderen een tekort of een teveel aan voedingsstoffen binnenkrijgen. Deze overschotten en tekorten creëren een onbalans of een verminderd vermogen om de essentiële voedingsstoffen te gebruiken die kinderen nodig hebben. De ergste gevallen van ondervoeding kunnen eindigen met een ernstige ziekte of zelfs de dood.

Ondervoeding omvat 3 grote groepen aandoeningen:

• Ondervoeding. Dit bestaat uit wegkwijnen (een te laag gewicht in verhouding tot de lengte), ondergroei (te klein voor de leeftijd) en ondergewicht (te laag gewicht voor de leeftijd).
• Ondervoeding gerelateerd aan micronutriënten. Dit betekent tekorten aan micronutriënten (belangrijke vitamines en mineralen) of een overschot aan micronutriënten.
• Overgewicht (een te hoog gewicht in verhouding tot de lengte), obesitas (een ernstige vorm van overgewicht) en voeding gerelateerde niet-overdraagbare ziekten (bijv. diabetes).

Slechte voeding in de eerste 1000 dagen van het leven van een kind – tussen de conceptie en de leeftijd van 2 jaar – veroorzaakt een slechte ontwikkeling van de hersenen en het lichaam. Degenen die dit overleven, krijgen te maken met blijvende gevolgen voor hun ontwikkeling en gezondheid, zoals een hoger risico op groeiachterstand, een lager IQ en een verhoogd risico op obesitas en diabetes.

Als kinderen opgroeien, beschermt voedzaam voedsel hen tegen veelvoorkomende ziekten en geeft hun de brandstof om te leren. De kindertijd biedt ons de kans om de volgende generatie alle kansen te geven om veerkrachtig te zijn en te gedijen.

Als we nu niets doen, zal een generatie kwetsbare kinderen sterven of hun potentieel niet bereiken. Te hongerig om zich op school te concentreren, zo arm dat ze gedwongen worden om te gaan werken, of uitgehuwelijkt in de hoop dat één buikje minder thuis betekent dat de rest net iets langer kan overleven. Chronische ondervoeding zorgt ervoor dat ze niet hun volledige potentieel kunnen bereiken als ze opgroeien, waardoor hun ontwikkeling wordt beperkt.

Honger en ondervoeding treffen de meest kwetsbare groepen, zoals mensen die in conflictgebieden leven, die te maken hebben met klimaatschokken, zoals droogte of overstromingen, of die onder dwang zijn ontheemd. Kinderen lopen het grootste risico om de directe en indirecte gevolgen van honger te ondervinden, maar vrouwen en meisjes lijden het meest.

Kinderen in onstabiele of humanitaire situaties hebben beperkte toegang tot voldoende voedzaam voedsel. Dit geldt vooral voor kinderen in hun eerste 1000 dagen, van conceptie tot 2 jaar oud. Deze kinderen zijn extra kwetsbaar voor levenslange gevolgen van ernstige ondervoeding of zelfs de dood.

Medio 2022 schatte UNICEF dat bijna 8 miljoen kinderen in 15 door de crisis getroffen landen leden aan ernstige vermagering. Dit aantal nam tussen januari en juni 2022 razendsnel toe – elke minuut kwam er een kind bij in deze macabere groep.

Van de 45 miljoen kinderen die in 2022 leden aan ernstige vermagering, waren er 13,6 miljoen ernstig vermagerd – de meest levensbedreigende vorm van ondervoeding in de vroege kinderjaren, die het risico van kinderen om te overlijden door een te voorkomen ziekte tot 11 keer verhoogt. Slechts 1 op de 5 kinderen die een levensreddende behandeling voor ondervoeding nodig hebben, krijgt deze momenteel, wat leidt tot de dood van 1 miljoen kinderen per jaar.

Dit is onaanvaardbaar in een wereld met overvloedige hulpbronnen.

Ja. Honger neemt nu weer toe door de stijgende voedselprijzen.

Het aantal mensen met acute voedselonzekerheid is de afgelopen drie jaar bijna verdubbeld. In 2019 hadden 135 miljoen mensen te kampen met gevaarlijke hongerniveaus. Dit aantal bereikt echter een recordhoogte van 258 miljoen in 2022. Deze alarmerende cijfers zijn verspreid over 58 verschillende landen. Het hongerniveau onder kinderen is het ergste sinds generaties vanwege conflicten en geweld, klimaatverandering en de aanhoudende sociaaleconomische gevolgen van de COVID-19 pandemie. Deze hebben ervoor gezorgd dat de voedselprijzen voor gezinnen over de hele wereld onbereikbaar zijn geworden.

De wereldwijde ondervoedingscijfers zijn niet minder onthutsend. De vooruitgang is gestagneerd – 148,1 miljoen kinderen jonger dan 5 jaar lijden aan groeiachterstand, 45 miljoen kinderen lijden aan ondervoeding, 13,6 miljoen kinderen lijden aan ernstige ondervoeding en 37 miljoen kinderen hebben overgewicht. Wereldwijd eten 2 op de 3 kinderen onder de 2 jaar geen minimaal gevarieerd dieet.