Door Ambassadeur Rob Favier
Bid je genoeg?
Over het woord ‘genoeg’ zijn er best wat teksten in de Bijbel. Een van de meest opvallende is het verhaal waarin het volk Israël het brood uit de hemel krijgt als ze in de woestijn zijn. Het verhaal over het hemelse manna is eigenlijk ontzettend raak: ze krijgen precies wat ze nodig hebben, geen ons meer. Wie stiekem iets bewaart tot de volgende ochtend, ziet dat het tegen die tijd helemaal bedorven is. World Vision vroeg mij of ik ook eens wilde nadenken over de vraag: Bid je genoeg?
Wat zo interessant is aan het Bijbelverhaal over de manna, is dat de Israeliëten helemaal niet bidden om eten als ze honger krijgen. Ze mopperen alleen maar en klagen dat ze in Egypte beter te eten hadden. En toch geeft God ze het eten. Precies wat genoeg is.
Hoe zit dat dan met bidden? In de verhalen van de uittocht uit Egypte neemt God steeds zelf het initiatief om voor ze te zorgen. Was dat omdat er sprake was van een noodsituatie en omdat God met al deze gebeurtenissen wilde laten zien hoe machtig Hij is? Want wij hebben juist geleerd dat we heel veel moeten bidden.
Paulus schrijft dat we moeten bidden zonder ophouden. Maar dat is iets anders dan een gebed zonder eind. Bij een gebed zonder eind heb je het over iets waar je eindeloos mee bezig blijft en dat uiteindelijk toch niet blijkt te helpen. Bij bidden zonder ophouden moet je niet denken dat je altijd met je ogen dicht moet zitten, lopen en staan. Dat zou erg onwerkbaar worden.
Wat als je het nu eens anders zegt: bidden is in verbinding staan met God. Er wordt eigenlijk van ons gevraagd dat we voortdurend in verbinding met Hem staan. Als God nu zo liefdevol is dat Hij al helpt, terwijl het volk alleen maar loopt te klagen en er eigenlijk niet om vraagt, hoe moet het dan zijn als we Hem voortdurend opzoeken?
Het volk Israël kreeg precies wat ze nodig hadden. Paulus heeft het er soms weleens over dat God nog veel meer geeft dan waar je om gevraagd hebt. En als het zo is dat wij teveel hebben van dingen waar andere mensen veel te weinig van hebben, zou het dan niet goed zijn om steeds in verbinding met Hem te staan om te vragen wat Hij wil en wat je zou kunnen delen? Dan leer je behalve jezelf afhankelijk van Hem op te stellen, ook dat je verantwoording draagt voor wat je is toevertrouwd.
Als je naar het wereldgebeuren kijkt, krijg je vast wel het gevoel dat je nooit genoeg bidt. Want er is zoveel verdriet. Maar voortdurend met God in contact staan, betekent niet dat je de hele wereld op je nek moet nemen. Dat heeft Jezus zelf al gedaan.
Deze column is onderdeel van een serie overdenkingen van Rob Favier over het thema ‘GENOEG’. De overdenkingen zijn op vrijdagochtend om 7:45 uur en 8:45 uur te beluisteren op Groot Nieuws Radio (in de periode van 24 november tot en met 15 december 2023).