Wat als jij de reden zou zijn dat een kind nooit hoeft te kiezen tussen onderwijs en voedsel? Wat als je een hele gemeenschap zou kunnen helpen om hun inkomen te verhogen en opnieuw hoop te vinden?
Als je 11 jaar bent, is het zelfs in het beste geval moeilijk om je hoofd erbij te houden op de basisschool. In Mpama, Malawi, kan het zo’n onmogelijke uitdaging zijn dat veel leerlingen het opgeven.
Maar Mike niet.
“Ik hou van school,” zegt Mike. “Als alles zou afbranden, zou ik de school redden, omdat ik geloof dat het mijn toekomst zal veranderen.”
Dat betekent natuurlijk niet dat school gemakkelijk is. Er zitten 147 kinderen, tussen 9 en 16 jaar, in Mike’s klas. Ze hebben geen tafels en stoelen en ze zitten allemaal bij elkaar op de betonnen vloer van hun klas. De lesboeken delen ze met drie of meer kinderen.
De school begint om 7.30 uur en normaal gesproken eten de kinderen voordat ze aankomen, en gaan ze naar huis om te lunchen als de lessen om 14.00 uur zijn afgelopen. Maar dat zijn geen normale tijden.
Mike’s leraar, Nelson Njaweta, zegt dat de meeste kinderen nu zonder ontbijt naar school komen en zo goed mogelijk proberen te leren op een lege maag. Thuis is er niet genoeg eten voor een ontbijt, en het droge seizoen is nog niet eens aangebroken. Nelson is in het gebied opgegroeid en geeft al acht jaar les op de plaatselijke school.
“Dit is de moeilijkste tijd die ik in mijn hele leven hier heb meegemaakt,” zegt Nelson. “De prijzen zijn met meer dan 200% gestegen. De brandstofprijzen zijn vorige week nog met 40% gestegen. In korte tijd is het veel moeilijker geworden.”
Door de wereldwijde graantekorten als gevolg van de crisis in Oekraïne, en de gevolgen van de cyclonen die begin 2022 de oogsten vernietigden, zijn alledaagse benodigdheden voor veel mensen in dit deel van Malawi buiten bereik geraakt. Het resultaat in Mpama is dat steeds meer kinderen hun schoolopleiding opgeven in een wanhopige poging werk te vinden, om hun familie te helpen geld te verdienen. Velen vinden werk op de markt en leveren goederen af voor een paar munten, veel kinderen daarvan keren niet meer terug naar school.
Mike voelt zich dankbaar dat hij toegang heeft tot onderwijs, en kan eten voordat hij naar school gaat. Hij weet dat de dingen niet altijd vanzelfsprekend waren voor zijn familie.
Mike’s vader, Mike Andrew, herinnert zich hoe het vroeger was. “Er was een tijd dat we getrouwd waren en al kinderen hadden, we hadden geen bedrijf en geen inkomen,” zegt hij. “Het was erg droog, dus we konden niet veel voedsel verbouwen. We konden maar één maaltijd per dag krijgen. Het was zo moeilijk voor mij, want ik wilde zélf voor mijn gezin kunnen zorgen.”
“Het leven is nu anders,” zegt Mike Andrew, en dat komt omdat Mike en drie van zijn vier zussen gesponsord worden. De steun van hun sponsors heeft het gezin weer op de been geholpen. En het helpt hen nog steeds om de boeken en andere benodigdheden te krijgen die ze nodig hebben voor school, en om de productie van de groenten die ze eten en verkopen te stimuleren. Samen nemen de sponsors de uitdagingen voor onderwijs weg en zorgen ze voor een stabiele voedingsbron.
“World Vision gaf ons in die tijd benodigdheden, dat hielp ons erdoorheen. Ze leerden ons hoe we meststof moesten maken en dat deden we als gezin, zodat wanneer de regen kwam, onze grond klaar was en we op tijd konden planten. Toen de gewassen begonnen te groei, was de opbrengst enorm en dat hielp ons er weer bovenop.”
Mike weet dat zijn familie een lange weg heeft afgelegd, en hij is vastbesloten hen te blijven helpen.
“Als ik volwassen ben, hoop ik dat mensen niet langer gebrek hebben aan basisbehoeften in hun leven. Ik geloof dat verandering thuis begint. Als ik mijn dromen bereik, zal ik de uitdagingen waar mijn familie voor staat kunnen oplossen.”
Jij kunt de reden zijn dat een kind als Mike toegang krijgt tot onderwijs en op school kan blijven.