Main content

Op Internationale Vrouwendag vieren we de kracht van vrouwen wereldwijd. Eén van deze sterke vrouwen is Betty uit Oeganda. Samen met haar man Isajah heeft zij zeven kinderen. Ze verbouwen koffiebonen. Dankzij hun doorzettingsvermogen en vastberadenheid konden hun kinderen naar een goede school. Onze collega en ambassadeur Mariëlle, zelf ook moeder, bracht samen met haar man een bezoek aan dit inspirerende echtpaar en ging met hen in gesprek.

‘Isajah en Betty wonen in een klein dorp in Kyabigambire in Oeganda. De weg naar hun huis is smal en de begroeiing hoog. Aan deze weg ligt een huis met een prachtige buitenplek met een tafel en stoelen onder een grote boom. Een Oegandees stel met een vriendelijke en gelukkige uitstraling wacht ons op (zie foto).

Isajah en Binge Betty Oeganda

Isajah vertelt aan ons over hoe zijn leven als boer vroeger was:

“Het was heel hard werken en de opbrengst was laag. Mensen deden wat ze wisten en waarvan ze dachten dat het goed was. Er was weinig kennis.”

Betty vult aan:

“De kinderen gingen vroeger naar een school waarbij de kwaliteit van het onderwijs niet goed was en het niveau laag.”

Doordat er niet altijd genoeg geld was, kon Betty haar kinderen niet altijd geven wat ze nodig hadden.

Als moeder raakt dit me en vroeg ik aan haar hoe dit voelt:  “Het is ontzettend moeilijk als je kinderen vragen, en je het niet kan geven,” vertelt ze. Isajah heeft dit zelf als kind ook meegemaakt. Er was vaak geen eten. Hij had geen schoenen en droeg korte broeken omdat er geen geld was voor lange broeken. Isajah en Betty wilden dat hun kinderen een andere toekomst zouden hebben. Het was hun droom dat hun kinderen naar een goede school konden gaan.

Verandering in mindset

Alles veranderde toen Isajah trainingen kreeg via World Vision over landbouw. Hij vertelt daar vol enthousiasme over. Hij leerde hoe je moet planten, hoe je omgaat met erosie en wanneer je moet oogsten. Ook las hij boeken en werkte hij aan zijn mindset. Hij dacht na over wat het allerbelangrijkste is in zijn leven en over wie hij wil zijn in deze wereld. Eén van de inspirerende quotes die hij noemde was:

“Laat de omstandigheden jou niet vormen, jij vormt de omstandigheden.”

Wat hij leerde, paste hij toe. Hij bracht ook bezoeken aan andere gemeenschappen om te kijken hoe andere telers koffiebonen verbouwden. Daardoor stegen zijn inkomsten uit zijn koffiebonenplantage. Hij traint nu zelfs andere koffieboeren die bij hem komen kijken om kennis op te doen. Het is indrukwekkend om te horen en mooi om te zien hoe Isajah en Betty samen vol passie over hun koffieplantage praten.

Isajah verkoopt zijn koffie zelf op de markt of via de associatie van koffieverbouwers waarbij hij aangesloten is. De associatie helpt ook boeren die geld nodig hebben voor investeringen. Ze kunnen daar lenen en terugbetalen na de oogst. Zo helpen de boeren elkaar.

We kregen een rondleiding door zijn koffieplantage en Isajah en Betty laten zelf zien hoe de koffiebonen groeien (op de foto’s hieronder).

Droom komt uit

Isajah en Betty zijn zo trots en dat stralen ze ook uit. Er was genoeg om voor hun kinderen te zorgen. Hun kinderen konden naar scholen gaan waar ze beter onderwijs kregen en ze gingen zelfs naar de universiteit. Hun droom is uitgekomen! Betty hoefde zich geen zorgen meer te maken. Nu haar eigen kinderen volwassen zijn, zet Betty zich vol enthousiasme in, in het taalcentrum voor kinderen in het dorp. Daar helpt zij kinderen lezen en schrijven in de lokale taal. Wat een krachtige vrouw!

Herkenning

Het verhaal van Isajah en Betty zorgt voor herkenning bij ons. De dromen die wij hebben voor onze kinderen verschillen niet zoveel van die van hen. Onze omstandigheden wel. Dat de droom van Isajah en Betty voor hun kinderen is vervuld, net als de onze, voelt als een speciale connectie.

Na afloop van ons gesprek en rondleiding over de koffieplantage tekenen we allemaal in het gastenboek en genieten we van drinken, bananen en pinda’s. Een inspirerende ontmoeting met een krachtig echtpaar waarbij je ziet wat verandering in een mindset kan doen, en welke rol World Vision daarin speelt!’