Hoofdinhoud

Het dagelijks leven van de 9-jarige Zainab en haar 6-jarige zusje Nour wordt schokkend onderbroken als er luchtaanvallen plaatsvinden in hun dorp in Libanon. “Toen er een bom achter ons neerkwam, viel ik samen met mijn dochter op de grond. Stof bedekte ons volledig.”, zo vertelt vader Fouad. Zonder tijd om spullen te verzamelen had de familie geen andere keus om te vluchten voor deze uitbarsting van geweld. Onderweg vallen de bommen zo dichtbij dat de voorruit van de auto verbrijzelt. Fouad: “Het was extreme paniek”.  

Omdat veel mensen ineens het gebied willen verlaten, zijn de wegen overvol. Zainab en haar familie vluchten naar Beiroet, waar ze eerst met de hele familie drie nachten in de auto moeten slapen. Maar ook daar escaleert het geweld al snel. Zainab: “Toen we in Beiroet aankwamen was er meteen een luchtaanval. We waren erg bang.” De ellendige reis gaat verder naar Rahbeh (Akkar). 

“Toen we uit Beirut aankwamen was er meteen een luchtaanval. We waren erg bang.” – Zainab (9)

Vader Fouad beschrijft de reis als ‘een reis vol verdriet, droefheid en pijn.’ “Er was niet één persoon die niet huilde of schreeuwde. De ellende van de mensen was intens. Je hoort luchtaanvallen om je heen. We hebben onderweg veel doorstaan om hier te komen.” 

In Rahbeh kan de familie van Zainab terecht in een opvanglocatie van World Vision in een school. Daar krijgen ze een klaslokaal toegewezen en krijgen ze water, voedsel, kleding, matrassen en kleedjes. “We voelen ons heel welkom. Ze doen hun uiterste best om ons te ondersteunen. Ze zorgen voor alles wat we nodig hebben.”, vertelt vader Fouad. “Maar voor de kinderen is deze situatie ellende. We willen terug naar ons huis en dorp. Ik wil dat de kinderen weer naar school kunnen.” 

“Voor de kinderen is deze situatie ellende.” – Fouad, vader van Zainab

Zainab vertelt: “We doen hier niet veel. Ik mis mijn huis, ik mis het om gewoon naar buiten te gaan en te zitten.” Het enige waar de kinderen mee kunnen spelen is een voetbal, die op de school aanwezig is. Ook haar zusje Nour mist thuis: “Ik mis het om naar school te gaan en om thuis mijn moeder te helpen.” 

De situatie in Libanon

Al een jaar lang lijden mensen in het Midden-Oosten onder hevig geweld. De nood is hoog en hulp is dringend nodig. Daarom openen de samenwerkende hulporganisaties, waaronder World Vision, Giro555 voor een nationale actie. We roepen heel Nederland op: sla de handen ineen voor iedereen in het Midden-Oosten die afhankelijk is geworden van noodhulp. 

Help ook mee

World Vision is ter plaatse in Libanon, op de Westelijke Jordaanoever en in Syrië. Hierdoor kunnen we snel hulp bieden op de plekken waar dat nodig is. In de afgelopen twee weken hebben we al ruim 200.000 mensen bereikt met noodhulp. Met jouw hulp kunnen we zorgen dat onze teams deze hulp kunnen doorzetten.